Je maakte een documentaire over J. Hunter Pearls in het kader van Island Stories of change. Kan je daar wat meer over vertellen?
“Island Stories of Change is een initiatief dat ik samen met mijn partner Frank Viaene heb opgericht. We maken korte documentaires waarmee we lokale eilandgemeenschappen in de kijker zetten die op een inventieve manier omgaan met de hedendaagse milieu-uitdagingen en de biodiversiteitscrisis. Met die positieve verhalen willen we aantonen dat samenwerking de verandering teweeg kan brengen die er nodig is om de levenskwaliteit voor iedereen te verbeteren.”
Hoe past J. Hunter Pearls in dat plaatje?
“Justin Hunter is een frontrunner in de blauwe economie. Hij werkt nauw samen met lokale gemeenschappen om oesterparels te kweken en tegelijk het mariene milieu van de Savusavu-baai in zijn ongerepte staat te behouden. Da’s ook een must bij parelkweek : enkel in een gezond marien milieu kunnen pareloesters gedijen. Parels kweken wordt dan ook gezien als ecologische aquacultuur met respect voor de zee. Elke kweekzone wordt beschermd tegen bevissing, waardoor parelkwekerijen een toevluchtsoord vormen voor talrijk zeeleven en zeer bevorderlijk zijn voor de mariene biodiversiteit van de koraalriffen. Het parelbedrijf van J. Hunter situeert zich dan ook in wat wij de Koraaldriehoek noemen. Dat is een oceaangebied met de hoogste diversiteit aan mariene soorten.”
Welke impact heeft de klimaatverandering op de cultivatie van parels?
“De verzuring van de oceanen is vijand nummer één voor schelpdieren en dus ook voor oesters. Hun schelp bestaat uit kalk en wordt door koolzuur in het water aangetast, wat de oester kwetsbaarder maakt. Maar ook de extreme weersomstandigheden die zich voordoen, zijn een gevaar voor de mariene ecosystemen. In 2016 sloeg de cycloon Winston toe in Fiji, waarbij dertig kilometer aan oesterculturen verloren ging. Als je weet dat het zo’n vijf jaar duurt vooraleer een oester een parel van een degelijke grootte produceert, kan je je inbeelden hoezeer de oesterteelt bedreigd wordt.”